از جنایات غیر قابل بخشش معاویه، به شهادت رساندن امام حسن ـ علیه السلام ـ ریحانه رسول خدا - صلّی الله علیه و آله وسلّم - است كه از نظر تاریخی كوچكترین تردیدی در آن وجود ندارد

نكته ای كه در روشن كردن موضع امام اهمیت دارد آن است كه امام حسن - علیه السلام - درخواست صلح را مطرح نكرده است. معاویه می خواست بدون دردسر عراق را تصرف كند و اصرار داشت تا امام را به كناره گیری از حكومت راضی كند. در برابر این نظر، برخی از منابع، به دنبال شایعاتی كه در همان زمان نشر می شده - و كسانی از راویان اخبار، آنها را به عنوان خبر تاریخی گزارش كرده اند

پس از رحلت رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ دقیقاً در همان روزهایی كه منافقین حادثه شرم آور سقیفه را به وجود آوردند عده ای فرصت طلب به رهبری ابوسفیان تصمیم گرفتند كه از آب گل آلود ماهی بگیرند

ادامه دارد

از آثار برجای مانده‌ نگرش عثمانی در مذهب اهل سنت، بی‌توجهی به خلافت شش ماهه‌ امام مجتبی ـ علیه السّلام ـ است كه نه آن را از عهد خلفای راشدین می‌شناسند و نه از دوره‌ مُلُوكی محسوب می‌كنند

درباره سخاوت امام حسن - علیه السلام- روایات زیاد و جالبی نقل شده كه برخی از آنها را ذیلا خواهید خواند، و در حدیثی آمده كه امام حسن - علیه السلام- هیچ‏گاه سائلی را رد نكرد

امام حسن ـ علیه السّلام ـ در نیمه ماه مبارك رمضان سال سوم هجری به دنیا آمد. آن حضرت شباهت زیادی به جدش رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ داشت.[1] پس از شهادت پدر بزرگوارش، ایشان رهبری شیعیان را عهددار شدند. از ابی رزین نقل شده است كه امام در حالی برای ما خطبه می‌خواند كه لباسی سیاه و نیز عمامه‌ای سیاه بر سر داشت.[2] امام حسن ـ علیه السّلام ـ از چهره‌های برجسته اخلاقی است كه رفتار و كردارش روشنگر راه هدایت است